Plebiscyt na libero 20-lecia PlusLigi: Krzysztof Ignaczak
To jedna z najbarwniejszych postaci polskiej ligowej siatkówki w ostatnich dwóch dekadach. Genialny libero i człowiek, który stał się ulubieńcem polskich kibiców.
Jak sam mówi, dostał drugie siatkarskie życie dzięki decyzji szefa FIVB Rubena Acosty, który zdecydował pod koniec XX wieku o wprowadzeniu do siatkówki pozycji libero. Bez tego ruchu mierzący 187 cm siatkarz raczej nie miałby szans zostać mistrzem świata czy wywalczyć w sumie aż czternaście medali mistrzostw Polski!
Ignaczak zaczynał przygodę z siatkówką w swoim rodzinnym Wałbrzychu, grając w barwach Chełmca. Już w 1997 roku jego kariera nabrała rozpędu, bowiem był w wyjątkowej ekipie biało-czerwonych, która zdobyła pod wodzą trenera Ireneusza Mazura mistrzostwo świata juniorów. „Igła” przeniósł się do Sosnowca, a pierwszy zawodowy sezon rozpoczął w klubie z Częstochowy. Wtedy AZS był kuźnią polskich talentów, przez kilka sezonów toczącą zacięte boje z dominującą w ówczesnej PlusLidze ekipą Mostostalu.
Po Częstochowie przyszła pora na Bełchatów i passę sukcesów w mistrzostwach Polski. Niespodziewanie, po trzech latach Ignaczak opuścił Skrę i trafił do budującej swoją potęgę Asseco Resovii Rzeszów. To właśnie ten klub był jego ostatnim w karierze (nie licząc epizodu w Anglii, mającego bardziej wydźwięk marketingowy), w którego barwach rozegrał aż 9 sezonów. Zresztą Ignaczak, w porównaniu do wielu innych ligowców, rzadko zmieniał kluby, często spędzał w nich co najmniej kilka sezonów.
Dziś już śmiało można powiedzieć, że „Igła” był jednym z kluczowych architektów późniejszych sukcesów rzeszowian. Był jedną z pierwszych polskich gwiazd, która zdecydowała się grać dla drużyny z Podkarpacia. Zdobył z nią trzy mistrzostwa Polski, grał w wielkim finale Ligi Mistrzów.
Wspaniały rozdział zapisał także w reprezentacji Polski, dla której zagrał 322 razy, zdobył z nią wiele medali, w tym mistrzostwo świata w 2014 roku.
W 2016 roku oficjalnie zakończył karierę, o czym poinformował w felietonie w „Przeglądzie Sportowym”: „Wiele razy pytaliście mnie, gdzie pojawi się moje nazwisko, czy jeszcze się zdecyduję na grę. Cóż, to jest ostatni felieton w "PS", który piszę jako czynny sportowiec. Sportowcem nie przestanę być nigdy, jestem nim z krwi i kości, umrę jako sportowiec. Ale już nie będzie to mój zawód. Nadszedł czas pożegnania z boiskiem i jest mi z tym ciężko. [...] Zawsze miałem spore parcie na szkło i wszyscy się ze mnie śmiali, że lubiłem media, to chyba w tej działce spróbuję się realizować. I oczywiście być przy mojej ukochanej siatkówce! Więc do zobaczenia. Tylko już nie po drugiej stronie boiska, a raczej po drugiej stronie ekranu” – pisał Ignaczak, który wkrótce zaczął pojawiać się na ekranie jako ekspert i komentator w Polsacie Sport.
W listopadzie 2018 roku o „Igłę” znowu upomniała się Asseco Resovia. Ignaczak został nowym prezesem klubu, który miał sprawić, że przeżywająca kryzys drużyna odbije się. Niestety, misja ratunkowa nie przyniosła rezultatów i po kolejnym rozczarowującym sezonie Asseco Resovii, Ignaczak złożył rezygnację ze stanowiska.
W PlusLidze grał przez 16 sezonów, na koncie ma 457 meczów (1720 setów).
Znając jednak jego pasję i kreatywność wkrótce pewnie znowu o nim usłyszymy, tylko w jakimś nowym wydaniu.
Krzysztof Ignaczak
ur. 15 maja 1978 roku w Wałbrzychu
Kluby:
1997–1998 Chełmiec Wałbrzych
1998–2000 Kazimierz Płomień Sosnowiec
2000–2003 AZS Częstochowa
2003–2007 PGE Skra Bełchatów
2007–2016 Asseco Resovia Rzeszów
2017-2017 Polonia Londyn
Sukcesy w klubie:
Mistrzostwo Polski: 2005, 2006, 2007, 2012, 2013, 2015
Wicemistrzostwo Polski: 2001, 2002, 2003, 2009, 2014, 2016
Brązowy medal mistrzostw Polski: 2010, 2011
Puchar Polski: 2005, 2006, 2007
Superpuchar Polski: 2013
Srebrny medal Ligi Mistrzów: 2015
Srebrny medal Pucharu CEV: 2012
Brązowy medal Pucharu TOP Teams: 2002
Mistrzostwo i Puchar Anglii: 2017
Sukcesy w reprezentacji:
Mistrzostwo świata: 2014
Mistrzostwo Europy: 2009
Brązowy medal mistrzostw Europy: 2011
Złoty medal Ligi Światowej: 2012
Brązowy medal Ligi Światowej: 2011
Srebrny medal Pucharu Świata: 2011
Mistrzostwo świata juniorów: 1997
Mistrzostwo Europy juniorów: 1996
Brązowy medal mistrzostw Europy kadetów: 1995
Powrót do listy
Powiązane informacje
POWIĄZANE WIADOMOŚCI
