Plebiscyt na atakującego 20-lecia PlusLigi: Georg Grozer
Georg Grozer w PlusLidze grał tylko przez dwa sezony, ale to wystarczyło, by zaskarbił sobie wielkie rzesze kibiców, bo po 37 latach przerwy poprowadził zespół z Rzeszowa do mistrzostwa Polski. Jednogłośnie wybrany został MVP sezonu 2011/2012 PlusLigi. Na atakującego Asseco Resovii głosowali wszyscy klubowi trenerzy i siatkarscy eksperci.
Urodzony w Budapeszcie Grozer (jego siostra Dora i brat Tim również grają w siatkówkę) początki swojej kariery spędził w węgierskich zespołach. W narodowym zespole Węgier rozegrał nawet 29 meczów. – Zawsze zostanę Węgrem – mówił. – To, że gram w niemieckiej kadrze nie oznacza, że wyrzeknę się swojej ojczyzny. Dobrze się czuję w Niemczech, wiążę z nimi swoją przyszłość, ale moja krew jest węgierska. O tym zresztą przypominają mi koledzy z reprezentacji, którzy cały czas naśmiewają się z mojego akcentu.
W 2002 roku Grozer wyjechał do niemieckiego Moers, gdzie jego ojciec Gyorgy Grozer senior najpierw grał, a od 2006 roku był trenerem. W 2007 roku „Dżordż” zadebiutował w reprezentacji Niemiec. Po dwóch sezonach występów w VfB Friedrichshafen, mimo, że miał wiele mocnych finansowo ofert z Rosji, czy Włoch, podpisał w 2010 roku kontrakt z Asseco Resovią.
– Pieniądze nie są najważniejsze – mówił wtedy. – W październiku po raz drugi zostanę ojcem i taka decyzja jest najlepsza dla mojej rodziny. Dodatkowo nigdzie nie gra się tak dobrze, jak w Polsce, a ja jestem z tych, którzy uwielbiają grać dla publiczności i przy jej wydatnym wsparciu. To co wyczyniają polscy kibice, jest nie do pomyślenia. W Rzeszowie będzie mi dobrze, poza tym słyszałem, że same dobre rzeczy o PlusLidze.
Niemiecki atakujący zadebiutował w wyjazdowym meczu w Wieluniu, gdzie Asseco Resovia „wymęczyła” zwycięstwo 3-2. – To było dla nas bardzo ciężkie spotkanie – mówił wówczas atakujący zespołu z Rzeszowa i dodawał. – Dołączyłem do drużyny dopiero cztery dni temu. Odbyłem zaledwie kilka treningów z nowymi kolegami i ten brak zgrania był niestety widoczny. Dopiero w czwartym i piątym secie moja współpraca z rozgrywającym wyglądała w miarę dobrze. Na początku spotkania nie mogłem się odnaleźć na boisku. Wszystko było dla mnie nowe. Byłem też nieco spięty faktem debiutu w nowym klubie i w nowych rozgrywkach. Wszystko szło więc nieco pod górkę, ale ostatecznie cieszę się jednak z tego, że wygraliśmy to spotkanie.
Co prawda jego zespół w rudzie zasadniczej zajął drugie miejsce z bilansem 14-4, ale w półfinale musiał uznać wyższość ZAKSY. Grozer pod koniec sezonu borykał się z kontuzją. Do kluczowych meczów w Kędzierzynie-Koźlu przystąpił po trzytygodniowej przerwie niemal z marszu chcąc pomóc zespołowi. Niemiecki atakujący zagrał na ile mu zdrowie pozwoliło, ale nie starczyło to do tego, żeby jego zespół awansował do finału. Ostatecznie w tym sezonie z Asseco Resovią zdobył brąz. Zdecydowanie lepiej było w kolejnym, gdy Grozer poprowadził zespół z Rzeszowa do mistrzowskiego tytułu.
– To wspaniałe uczucie i kolejna miła niespodzianka po tym, jak wygraliśmy z Asseco Resovią mistrzostwo Polski. Cieszę się bardzo, że zostałem uznany najbardziej wartościowym zawodnikiem PlusLigi. Bardzo ciężko pracowałem na ten wynik, a teraz mam dużą satysfakcję z tego, że zostałem doceniony – mówił Grozer. – W mojej ocenie to był przede wszystkim bardzo ciężki i wymagający rok pod względem poziomu gry i siły rozgrywek. Już w zeszłym sezonie, w którym debiutowałem w PlusLidze, przekonałem się o tym, że polska liga jest mocna, a teraz była jeszcze silniejsza. Nigdy dotąd nie grałem na takim poziomie, jak w tym roku i nie czułem tak pozytywnej atmosfery w zespole, jaka pojawiła się w naszej drużynie w drugiej części sezonu.
– Zawsze powtarzałem, że identyfikuję się z klubem i z kibicami, a po tych dwóch latach spędzonych w Rzeszowie wraz z rodziną mogę nawet powiedzieć, że czuję się już po części Polakiem – mówił. – Poznałem tu wielu fajnych ludzi, przyjaciół. Miałem dobry kontakt z klubem i z kolegami z zespołu. Udało nam się uzyskać wspólnie wynik, o jakim jeszcze nie tak dawno mogliśmy tylko pomarzyć. Nie jest mi łatwo opuszczać zespół po takim niesamowitym sezonie. Była szansa na pozostanie w Rzeszowie. Zwlekałem z podjęciem decyzji o podpisaniu kontraktu z Biełgorodem ponad miesiąc, bo liczyłem na to, że uda nam się osiągnąć kompromis. Prezesi klubu z Rzeszowa doskonale wiedzieli o mojej ofercie z Rosji, jak również o tym, że byłem skłonny zostać w Asseco Resovii za mniejsze pieniądze, niż oferowali mi Rosjanie. Wydawało mi się, że przedstawiłem warunki, które były realnie możliwe do spełnienia przez klub z Rzeszowa. Wierzę, a przynajmniej mam nadzieję, że działacze poczynili starania o to, żeby mnie zatrzymać w Rzeszowie, ale wszystko przeciągało się w czasie, a ja nie mogłem już dłużej zwlekać – mówił Grozer, którzy przez trzy kolejne sezony bronił barw Biełogorie Biełgorod. Z rosyjskim zespołem niemiecki atakujący m.in. wygrał Ligę Mistrzów i klubowe mistrzostwo świata. Odnosił też sukcesy na krajowym podwórku – mistrzostwo czy Puchar Rosji. Przez kolejne dwa lata grał w nieco egzotycznych klubach z Kataru, Chin czy Korei Płd, a później ponownie wrócił do Rosji.
Georg Grozer
ur. 27.11.1984 r w Budapeszcie
Kluby
1992-1998 Vasas SC Budapeszt
1998-2000 Dunaferr SC Dunaújváros
2000-2002 Kométa-Kaposvár SE
2002-2008 Moerser SC Moers
2008-2008 Pallavolo Loreto
2008-2010 VfB Friedrichshafen
2010-2012 Asseco Resovia Rzeszów
2012-2015 Biełogorie Biełgorod
2015 El-Jaish Sports Club Doha
2015-2016 Daejeon Samsung Bluefangs
2016-2017 Fudan University Shanghai
2017-2017 Al-Arabi Doha
2017-2018 Lokomotiw Nowosybirsk
2018-2018 Biełogorje Biełgorod
2018-2020 Zenit St. Petersburg
Sukcesy w klubie:
Mistrzostwo Polski: 2012
Brązowy medal mistrzostw Polski: 2011
Mistrzostwo Węgier: 2001
Brązowy medal mistrzostw Węgier: 2020
Puchar Węgier: 2002
Mistrzostwo Niemiec: 2009, 2010
Brązowy medal mistrzostw Niemiec: 2005
Mistrzostwo Rosji: 2013
Wicemistrzostwo Rosji: 2015
Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2014
Puchar Rosji: 2012, 2013
Superpuchar Rosji: 2013, 2014
Mistrzostwo Korei Płd: 2016
Mistrzostwo Chin: 2017
Puchar Kataru: 2017
Złoto Ligi Mistrzów: 2014
Klubowe mistrzostwo świata: 2014
Brązowy medal klubowych mistrzostw Azji: 2017
Sukcesy w reprezentacji
Brązowy medal mistrzostw Świata: 2014
Srebrny medal mistrzostw Europy: 2017
Zwycięstwo w Lidze Europejskiej: 2009
Powiązane informacje
POWIĄZANE WIADOMOŚCI
